topqir

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

topqir I[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

top-qir

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Navbatdagi guruh, turkum. ◆ ..Mehriniso shoshib qolgan, kelayotganlar bosim oʻtirishmas.. ularni kuzatib qaytishi bilanoq, ketma-ket yana bir topqiri kirib kelardi. R. Fayziy, „Hazrati inson“ .

2 Marta, karra. ◆ Ovchi birin-ketin ikki topqir oʻq uzdi. n ◆ Hirot xoʻrozlari kecha-ning sukutini ikkinchi topqir buzganda, Darveshali koʻzlarini uqalab, oʻz xonasiga chiqdi. Oybek, „Navoiy“ . U ◆ Kolya bilan nima-dir shivirlashib, uch-toʻrt topqir eshikka chiqib keldi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

topqir II[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

top-qir

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Tez, darrov topadigan, fah-mi oʻtkir; topagʻon. ◆ Topqir odam, m ◆ Biri juda sevimli. Koʻngʻiroqli qoʻzichoq; Ikkin-chisi "Bek" nomli Ziyrak, topqir, ovunchoq. 3. Diyor . ◆ Izquvar oʻz atrofidagilarga Karaganda aqlliroq, idrokliroq, topqirroq boʻlishi shart. U. Normatov, „Talant tarbiyasi“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ТОПҚИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

topqir I
раз; ◆ bir topqir один раз; ◆ ovchi ketma-ket ikki topqir oʻq oʻzdi охотник выстрелил подряд два раза.

topqir II
находчивый, сметливый; ◆ topqir odam находчивый человек; человек, который за словом в карман не полезет.