tuban
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tu-ban
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Quyi, past. ◆ -Xizmat? Oʻti-ringlar, — aʼlam tetik, ayyor koʻzlari bilan keluvchilarga razm solib, tubanroqdan joy koʻrsatdi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ . ◆ Kema tuban oqib boradi, Boʻron uni qirga oladi. E. Rahim . ◆ Kulmurodning bu soʻzlarini eshitgan Shokir qizarib-boʻzarib ketdi va nima deyishini bilmasdan, boshini tuban soldi. S. Ayniy, „Qullar“ .
2 koʻchma Mavqei, xislatlari, sifati va sh.k. jihatidan quyi darajali; past, ar-zimas. ◆ Tuban odam, yaya Aqlga kelganda, mulla
- Sultonquldan ancha pastda, tegirmonchidan esa juda ham tuban turadi. A. Qodiriy, Obid ketmon. ◆ Hayot oqimidan sokin, uning talabidan tuban yashash oʻqituvchini beobroʻ va beqadr qiladi. R. Usmonov, „Odobnoma“ .
3 koʻchma Hayot, axloq talabi nuqtai na-zaridan yomon, yaramas. ◆ U[Fazliddin] yaqinda yana ichib kelib, onasini eng tuban haqorat-lar bilan tuproqqa qorib tashladi. M. Ismoiliy, „Odamiylik qissasi“ . ◆ Giyohvandlik-ning qanday qilmishlarga sabab boʻlishi, fo-hishabozlikning naqadar jirkanch, tuban ekanligini yashirmay-netmay koʻrsatmoqda-miz. Gazetadan . ◆ Boshqa iloj qolmagach, ona eng tuban va jirkanch bir "hunar"ga tutindi; doʻkondorlarga, mulkdorlarga, badavlat odam-larga yanada ziyoda davlat tilab, xayr-sada-qa soʻray boshladi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТУБАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ot
[tahrirlash]tuban (koʻplik tubanlar)
- Turkcha: alçak