tumanli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-man-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Tuman qoplagan, tuman bosgan. ◆ Tumanli kun. shsh Kecha qorongʻi va tu-manli edi. Oybek, Tanlangan asarlar. ◆ Tegirmon yoʻlagi un toʻzoni ichiga koʻmilib, kech kuzning quyuq tumanli havosi manzarasini beradi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .
2 koʻchma Aniq emas, aniq ifodali boʻl-magan. ◆ Tumanli tasavvur. Tumanli fikr. yaya ◆ Shukurjonning miyasida yana chaqmoq chaq-naganday boʻldi-yu, oʻn yillar davomida diliga ozor berib kelgan tumanli oʻylarning hammasini birdan yoritib yubordi. O. Yoqu-bov, „Ota izidan“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУМАНЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.