tumoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tu-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 shv. Quloqli issiq qalpoq; quloqchin. ◆ Orqada boshiga qozoqi tumoq kiygan podachi bola hadeb shovqin solar edi. A. Muxtor, „Qoraqalpoq qissasi“ . ◆ Gʻiyos aka.. boshida koʻhna tulki tumoq, xayol surib ket-yapti. N. Fozilov, „Diydor“ . ◆ Utumogʻini olib, tizzasiga qoʻydi. E. Samandar, „Tangri qu-dugʻi“ . ^

2 Oʻrgatilgan ov qushining boshiga kiy-diriladigan teri qalpoqcha. ◆ Ne mungligʻ bu dunyoda — qizlar mungligʻ, Boshida tumogʻisi burgut mungligʻ. "Oq olma, „qizil olma"“ .

Antonimlari

ТУМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tumoq
1 малахай; ушанка; шапка;
2 колпачок (надеваемый на голову охотничьей птице).