turgʻun

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tur-gʻun

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror joyda doimiy yashov-chi, oʻrnashib qolgan; muqim; ◆ Shaharning turgʻun xalqi. yash Bir necha yil darbadar umr kechirib.. oshpazlik qildi, oxiri ona qishlogʻi Avvalda turgʻun boʻlib qoldi. K. Yashin, «Xamza» . ◆ Sen aytgancha, kuyoving Toshkentdan ikkinchi uylanmasin-da, Kumushni qudalaring oldiga turgʻun qilib yuboraylik, tuzukmi ? A. Qodiriy, «Oʻtgan kunlar» . ◆ Furqat vatanida boʻlolmay turgʻun, Donishday, Voqifday gʻam-alam yutdi. X. Rasul .

2 Oʻzgarmas boʻlgan, doimiy, barqaror. ◆ Turgʻun muvozanat. Turgʻun holat. Barcha tash-kilotlarni turgʻun kadrlar bilan taʼmin-lash. n ◆ Hayotda hech narsa turgʻun boʻlib qolmaganiday, teatrda ham koʻp narsalar oʻzgardi. S. Karomatov, «Hijron» .

3 Toʻxtab, turib qolgan, harakat qilmay-digan; harakatsiz; oqmas. ◆ Turgʻun suv. yash U koʻzlarini hovuzdagi turgʻun koʻkimtir suvga tikib oʻyladi. Oybek, «Tanlangan asarlar» .

4 Turgʻun (erkaklar va xotin-qizlar ismi).

Antonimlari

ТУРҒУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

turgʻun

Tillar

• Niderlandcha: blijvend
• Portugalcha: permanente
• Turkcha: kalıcı
• Ukraincha: постійний (postiynyy)

Ruscha _ru

turgʻun
1 постоянно живущий (где-л.); // постоянный житель; ◆ turgʻun boʻlib qolmoq  ; стать постоянным жителем; ◆ u shaharda turgʻun boʻlib qoldi он стал постоянным жителем города;
2 устойчивый, постоянный; ◆ turgʻun muvozanat физ. устойчивое равновесие; ◆ turgʻun holat 1) устойчивое положение; 2) покой;
3 стоячий, не текучий; ◆ turgʻun suv стоячая вода;
4 Тургун (имя собств. мужское и женское).