turoq
[tahrirlash]
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-roq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kam qoʻll. Turadigan joy, mas-kan. ◆ Sokin-safoli turoq: Un ikki bulok,! Jildiragan chashmalar Un ikki singli.. M. Shayxzoda, „Chorak asr devoni“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
turoq II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-roq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ad. Sheʼr misralarida boʻgʻin-larning misralar boʻyicha takrorlanib kelgan muayyan boʻlagi, qismi. ◆ Toʻrt boʻgʻinli turoq. m ◆ Sheʼrda qofiya, vazn, turoq degan narsalar boʻlishi kerak. Maʼno, mantiq.. boʻlishi kerak. X. Toʻxtaboyev, „Sariq devni minib“ . ◆ Bayt misralari baʼzan qofiyadosh soʻzlar vositasida sanʼatkorona ikkiga boʻlinib, turoq hosil qilish orqali, bayt ohangdorligi, taʼsirchanligi orttiriladi.. "OʻTA" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУРОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.