tutatqi
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tu-tat-qi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- I shv. Tutantiriq.
- Tutatqi ham boʻlmaydi ayn. tutantiriq ham boʻlmaydi q. tutantiriq.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tu-tat-qi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- II etn. 1 Tutatilganda kasallik, falokat va shu kabilarni daf etuvchi yoki kerakli predmet, voqea-hodisani yuzaga kel-tiruvchi, hozirlovchi narsa. ◆ Ezibichki berib, tutatqi tutatib, boshingizdagi balo-qa-zolarni qaytariq qilibhaydayman. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Ermana mergan bir tutatqini tu-tatgan ekan, parining otlaridan biri paydo boʻldi. "Oltin beshik". ◆ Qilichqoraga bir tutatqi berib: -Qachon shuni tutatsangiz, biz tayyor boʻlamiz, — debdi. "Oltin beshik".
2 Tutatiladigan har qanday xushboʻy narsa yoki vosita (maye., isiriq).
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТУТАТҚИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
tutatqi I
обл. ◆ = tutantiriq; unga bu soʻzlar bir tutatqi boʻlib tushdi эти слова явились для него как бы порохом.
tutatqi II
1 этн. окуривание, якобы отвращающее болезнь и несчастье;
2 всякое благовонное вещество или средство для окуривания помещения.