tuyachi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-ya-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. tuyakash. ◆ -Kech bilan bozor-ni olib, somon sotib qaytgan tuyachining tuyasiga ikkita-ikkita mingashib, Eshon-bozorga qarab yoʻl soldik, — dedi Shum bola. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .
2 Tuyachilik bilan shugʻullanuvchi kishi, tuyachilik mutaxassisi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУЯЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tuyachi
1 = tuyakash;
2 верблюжатник, верблюжий пастух.