uddaburon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ud-da-bu-ron
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. + fors. – kesuvchi, keskir, oʻtkir;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Har ishni uddalay oladigan, eplay oladigan; epchil, abjir, shovvoz, tadbirkor. ◆ Uddaburon ayol. ◆ Homidxoʻja Mirvalining uddaburon bola ekanini yaxshi bilardi. S. Ahmad, „Saylanma.“ ◆ Noʻmonjon mohir master, yaxshi brigadirgina emas, balki uddaburon tashkilotchi hamdir. N. Yoqubov, „Qalb koʻzi bilan.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УДДАБУРОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.