ulamo
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
u-la-mo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. عُلَمَاء — "olim" s. koʻpl.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Islom ilohiyotchilari va huquqshunos (fa-qih)lari, shuningdek, diniy muassasalar-ga, sud (qozilik) mahkamalariga, oʻquv yurt-lariga mutasaddi boʻlgan barcha islom dini olimlari. -Durust, miyang toʻlibdi, — ◆ dedi kulib Tantiboyvachcha, — yaqin oʻrtada uncha-muncha ulamoni bir choʻqishda qochirasan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Maʼdalixon [Mu-hammad Alixon/ga fatvo yozib bergan Qoʻqon ulamolaridan bir nechalari.. qochib qutuldi-lar. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ -Yoshlarga homiylik qilish, yoʻl-yoʻriq koʻrsatish is-lomning, ulamolarning ishidir, — dedi qal-tirab, boʻzarib munofiqlardan biri. Oybek, „Nur qidirib“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УЛАМО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.