ustakor
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
us-ta-kor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — biror ishga mo-
hir kishi] 1 Maʼlum ish yoki hunar boʻyicha ustalarga boshchilik qilib, ularni boshqa-ruvchi, bosh usta; korxona boshligʻi. ◆ Usta Olim bilan usta Farfining soʻzlaridan, ilgarida bir ustakornikida ishlaganliklari.. va shundan soʻng [usta Olim] oʻz uyiga doʻkon qurib, oʻzicha ishlay boshpaganligi anglashilar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
2 Nom chiqargan usta; ustalarning ustasi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УСТАКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
ustakor
1 мастер; знаток;
2 перен. направляющий, наставляющий поучающий; главный из мастеров, возглавляющий, направляющий работу;
3 известный, прославленный мастер.