uv
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
uv
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
taql. s. It, boʻri kabi hayvonlar chiqaradigan choʻziq ovozni va shu ovozga oʻxshash boshqa narsalar tovushini, jumla-dan, inson yigʻisidagi shu kabi ovozni bildiradi. ◆ Uv.. deb kelar buri ovozi. S. Joʻra . ◆ Toʻsindan dahshatli uv bilan girdibod quyun ularni oʻradi. Oybek, „O“ .v. shabadalar. ◆ Birga turmayman desangiz, mayli, sudga bering. Biroq men sharmandani kechiring! Men sizning tirnogʻingizga ham arzimayman!Uv!.. S. Siyo-yev, „Otliq ayol“ .
- Uv solmoq (yoki tortmoq) "Uv" degan choʻ-ziq ovoz chiqarmoq. Ovul tinch, goho uzoqda, Allonbiy qoʻrasi tomonda buri u v tortar-di. A. Muxtor, Qoraqalpoq qissasi. ◆ Daraxt-larni yumdalar boʻron.. Goh quturib uv solar boʻron. 3. Obidov, „Yaxshi niyat“ . Shu tilda al-lasin aytgandir onam, Shu tilda u v tort-gan farzand dogʻida. Shuhrat, Yoshligimning davomi. ◆ Xadicha buvi ham uv tortib yigʻladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
uv
звукоподражание вою, завыванию; ◆ uv tortmoq выть; ◆ shamol uv tortmoqda ветер воет; ◆ uv tortib yigʻlamoq плакать навзрыд, рыдать в голос; выть.