va
[tahrirlash]
va I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
va
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. jI bogʻl. Teng huquqli ran boʻlaklari va gaplarni bogʻlash uchun xizmat qiladi. Shahar va qishoq. Qor va yomgʻir. Kecha va kunduz. ◆ Uy kichkina, lekin yorugʻ va toza edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .◆ Bahri xiyla oldinda Risolat bshshn birga borar va otning qadam tashlashi maqomiga ashula aytar edi. A. Qahhor, „Xotinlar“ .◆ Koʻngil xazinasining qulfi tshdir va ul xazinaning kaliti soʻzdir. Alisher Navoiy .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
va II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
va
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
|a — choʻziq
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
und. s. Narsa, kimsa, harakat kabilarning belgisi meʼyoriy darajadan pastligini, maqtaydigan darajada emasligini ifodalaydi.◆ Va-a, bor qilgan ishing shumi ?! Uyat Baʼzilari koʻzlarini oʻyna-tib, „oʻhoʻ! oʻhoʻ!“◆ dec a, baʼzilari labini bu-rib, "va-a/va-aG derdi. H. Nazir, „Vir tup gʻoʻza“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
va
Tillar[tahrirlash]
Ruscha ru
va I
союз соед.
и; ◆ Oy va Qoʻyosh Луна и Солнце; ◆ ishchi va xizmatchilar рабочие и служащие; ◆ tanqid va oʻz-oʻzini tanqid критика и самокритика.
va II
(а- протяжное) межд.
разг. выражает пренебрежение, разочарование ну, ну и; ◆ va, shu ham qovun boʻldi-mi! ну разве это дыня!; ну и дыня!