vaʼzxon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vaʼz-xon

Etimologiyasi

vaʼz + fors. – vaʼz oʻquvchi, oʻqiydigan;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. Vaʼz aytuvchi; notiq.◆  Mehrinisa Zohidaning gaplariga qotib qolgandi. Uni sira tanimadi.. Odam deganam shunaqa oʻzgarib ketadimi? Vaʼzxon-a, vaʼz-xon! R. Fayziy, „Hazrati inson.“ ◆  Vaʼzxon yigit ovozini baland qoʻyib, Boqirgʻoniydan, Ibrohim Adhamdan, Rumiydan ketma-ket baytlar oʻqib tashladi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik.“

Antonimlari

ВАЪЗХОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

vaʼzxon
= vaʼzchi.