Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vaqf

Aytilishi

Etimologiyasi

arab. – tutib turish, toʻxtalish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. tar. Xayriya maqsadlarida vasiyat qilingan mulk, vaqfiy mulk; Mulkdor shaxslar yoki davlat tomonidan diniy muassasa ixtiyoriga daromadidan foydalanib turish, ammo oʻzini sotmaslik sharti bilan oʻtkazilgan yoki vasiyat qilib qoldirilgan mulk (yer-suv, maktab, shifoxona, uy-joy, doʻkon va sh. k).◆ Madrasai oliyaning uch yuz oltmishta vaqf doʻkonidan ijara haqiga oltinlar oqib turardi. K. Yashin, „Hamza.“ ◆ Valixon madrasada diniy taʼlim olib, mudarris boʻlib chiqqanda, otasi uni son-sanoqsiz vaqf mulklariga ega qilishni niyat qilgandi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi.“

2. Soʻzlash paytida, Qurʼon suralarini oʻqiyotganda (har bir oyat oxirida) toʻxtash.

3. Musiqa asarlarini ijro etish paytidagi tinim, kichik pauza.

Antonimlari

ВАҚФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

vaqf
ист. вакуф (имущество, завещанное или переданное каким-л. лицом какому-л. мусульманскому духовному учреждению с правом пользоваться доходами от этого имущества, но без права продажи); // вакуфный; ◆ vaqf yerlar вакуфные земли; ◆ vaqf mablagʻlar вакуфные средства (деньги).