xayrchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xayr-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 s. t. Xayr-sadaqa surovchi; ti-lanchi, gadoy. ◆ Bir xayrchining bolasini boqib olgan edik. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 esk. Jamoat ehtiyoji uchun xayr-ehson tarzida mablagʻ yigʻuvchi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХАЙРЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
xayrchi
1 разг. побирушка, попрошайка; нищий;
2 уст. сборщик средств на богоугодные цели.