xayriyat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xay-ri-yat

Etimologiyasi

arab. – yaxshilik, ezgulik, xayrli ish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

mod. s. Gap boshida, oʻrtasida yoki oxirida kelib, undan anglashilgan mazmunga nisbatan mamnunlikni ifodalovchi soʻz. ◆ Xayriyat, bir shamol boʻldi-yu, bulutni haydab ketdi. S. Ahmad, „Ufq.“ ◆ Bobur koʻzini ochganini sezib, Qosimbek uning tepasiga keldi: -Xayriyat-ye!.. Amirzodam, bizni muncha qoʻrqitdingiz? P. Qodirov, „Yulduzli tunlar.“

Antonimlari

ХАЙРИЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xayriyat
модальн. сл.
хорошо, благо; ◆ xayriyat, oʻzingiz kelib qoldingiz хорошо, что вы сами пришли; благо, вы сами пришли; Xayriyat, bu ish ham xamirdan qil sugʻurganday, joʻngina bitdi (Ћамза, «Бой ила хизматчи») Слава богу, и это дельце закончилось благополучно, без сучка, без задоринки.