xoʻrak
(xo‘rakdan yoʻnaltirildi)
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xoʻ-rak
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\f. — ovqat, oziq, yemish;
ishtaha] 1 Yeyish mumkin boʻlgan narsa; yemish, ovqat. Aqlli odam qish gʻamini yoz yer, Kecha boʻlsa, xoʻragini oz yer. Maqol. m ◆ Das-turxonda turfa noz-neʼmatlar — xoʻrak-lar: palov, nisholda, holva.. T. Murod, „Yul-duzlar mangu yonadi“ . ◆ Yaqinlarda tabiblar-ga koʻrsatgan edim, qoningiz oz, qimiz iching, xoʻrak oldidan mayiz isteʼmol qiling, deb kengash berdshshr. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
- Xoʻrak qilmoq Ovqat yemoq, ovqatlanmoq. ◆ -Xoʻrak qildingizmi? — dedi [Kumush Otabek-ka]. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
2 Mol, hayvon, parranda ovqati (yem, don va sh.k.). ◆ Koʻyga xoʻrak bermoq. m ◆ -Nega xoʻrakka terib tashlagan bezdek boʻzrayib turibsan? — dedi Mavlon. B. Rahmonov, „Mardlar qissasi“ .
3 s. t. Xoʻra.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХЎРАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.