xokisor
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xo-ki-sor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
fors. – xoksor; chang, toʻzon bosgan; kamtar, sodda; itoatkor;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ni-hoyat darajada kamtar, sodda. ◆ Mavlono Shahobiddin gʻoyat kamtarin va xokisordir. Oybek, „Navoiy.“
2 Itoat qiluvchi, itoatkor, boʻyin eguvchi; ojiz. ◆ Ulugʻ xoqon, bu xokisor qulingizning bir tortigʻi bor. Oybek, „Navoiy.“ ◆ Lekin inson qul, inson ojiz, u bamisoli chumoliday xokisor maxluq, deganlar mutlaqo yanglishadi.. K. Yashin, „Hamza.“ ◆ Oʻshanda Aqida gʻaroyib hikoyalari bilan tobora yuragiga chuqurroq kirib kelayotgan bu bolaning oldida oʻzini juda xokisor va hatto xoʻrlangandek his qildi. N. Otaxonov, „Oqshom xayollari.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХОКИСОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.