xonaqoh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xo-na-qoh

Etimologiyasi

\f. "LSjL=". — xilvatxona, uzlat; darvishlar makoni

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 din. Masjid-ning namoz oʻqiladigan, odatda keng va katta xonasi. ◆ Karvonsaroyning yonida katta bir xonaqoh bor edi. M. Osim, „Ajdodlarimiz qissasi“ . Kichik masjid qishloqning "etak mahalla" deb atalgan qismida boʻlib, ◆ siqiq-roq bir xonaqoh va torroq bir ayvondan iborat. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .

2 din. Sufiylar mashgʻulotlarini oʻtka-zish uchun moʻljallangan katta xona va uning atrofidagi hujralar. ◆ Yiliga bir zikru samo boʻladigan xonaqoh huvullab yotibdi. S. Ahmad, „Hukm“ .

3 Mahalla, qishloq masjidlarining tomi gumbazli yoki tekis boʻlgan qishki qismi.

Antonimlari

ХОНАҚОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xonaqoh
1 рел. внутренняя часть мечети, молельня;
2 рел. комната ишана, в которой он совместно с суфиями занимался радением;
3 ист. странноприимный дом; обитель дервишей.