xotima
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]xo-ti-ma
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. – oxir, nihoya; nutqning yakunlovchi qismi;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1. Biror narsa, voqeaning yakuni, tamom boʻlishi. ◆ Bu yakun, bu xotima Tolib akaga mutlaqo yoqmadi. F. Musajonov, „Himmat.“
2. Badiiy yoki ilmiy asarning oxirgi yakunlovchi qismi, xulosa qismi; epilog. ◆ Avaz hikoyat xotimasida berilgan bir baytga koʻz yugurtirib qizardi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik.“
- Xotima bermoq Barham bermoq; tugatmoq. ◆ Endi Margʻilon qatnab yurishlarga xotima berilgandek va Margʻilon ham undan [Otabekdan] "Tagʻin menda nima ishing bor?" deb soʻragandek boʻlar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“
- Xotima yasamoq Xulosa yasamoq, yakunlamoq, tugatmoq ◆ [Domla] Gʻulomjonga oʻqrayib, gapiga xotima yasadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ХОТИМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
xotima
1 конец, исход; финал; окончание, заключение; // заключительный; ◆ xotima balansi фин. заключительный баланс; ◆ xotima bermoq 1) оканчивать, заканчивать; 2) положить конец (чему-л.), покончить (с чем-л.); ◆ mavjud xato va kamchiliklarga xotima berish kerak nujno положить конец имеющимся ошибкам и недостаткам; ◆ xotima yasamoq подвести итог;
2 уст. послесловие (в книге); эпилог.