xud

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xud

Etimologiyasi

XUD: goh xud, goh behud iborasi tarkibida ishlatiladigan bu tojikcha birlik 'oʻz' maʼnosini ifodadaydi; yuqoridagi ibora 'goh hushi oʻzida boʻlib, goh xushini yoʻqotib' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 336).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. j— oʻz, oʻziniki

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. Oʻz, oʻzi, aynan oʻzi. ◆ Bu shaklu shamoyil bila xud huru parisen.. Bobur .

Goh xud, goh bexud Goh yaxshi, goh yomon; goh unday, goh bunday, goh oʻziga kelib, goh hushsiz. ◆ Xotinlarning koʻngliga hech tushunib boʻlmaydi.. gohxud, gohbexud. S. Nurov, „Nar-von“ .

Antonimlari

ХУД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xud:
◆ goh xud, goh bexud 1) то лучше, то хуже (о больном); 2) то в настроении, то нет.