xufya
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xuf-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. <s.a-ch. — sir; aygʻoqchi, izqu-var
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tar. Aygʻoqchi, izquvar. ◆ Ularning bu muzokarsiarini chetda eshitib turgan xufya-lardan biri bu soʻzni Azizbekning qulogʻiga yetkazur. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . [◆ Qosim-bek:] Qulingiz Samarqanddagi xufyalardan kelgan bir xabarni amirzodamga koʻrsatish-dan tortingan edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХУФЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.