xulosa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xu-lo-sa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[ arab. - saralangan narsa; natija; qisqacha bayon, mazmun; mohiyat] Yuritilgan fikr yoki mulohazaning man-tiqiy natijasi, yakun. ◆ Bunday tasavvur qa-dimgi insonlarning empirik xulosalaridan boshqa narsa emas, albatta. "OʻTA" .
- Xulosa qilmoq (yoki chiqarmoq) yoki xu-losaga kelmoq Yakuniy fikrga kelmoq, uni aytmoq. ◆ -Xoʻp, koʻramiz, — dedi rais xulosa qilib. S. Ahmad, „Ufq“ . [Navoiy] Shuningbilan birga Nizomiy va Xusravlarning zaif to-monlarini topib, undan chuqur falsafiy xu-losalar chiqaradi. T. Jalolov, "Xamsa" tal-qinlari. ◆ Choʻlpon haqida toʻgʻri xulosaga kel-ganlardan biri Oybek boʻldi. Gazetadan .
2ayn. xullas. ◆ Xulosa, tevaragimizni oʻrab olgan hozirgi manzara boyagi mahzun koʻrinish taʼsiridan bizni qutqaradi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХУЛОСА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
xulosa
Ruscha ru
xulosa
1 итог, вывод, заключение, резюме; ◆ men shunday xulosaga keldim я пришёл к такому заключению; ◆ men bu itdan foyda yoʻq degan xulosaga keldim я пришёл к заключению, что из этого дела ничего путного не выйдет; ◆ xulosa chiqarmoq делать вывод или заключение, резюмировать, заключать; ◆ xulosa qilib aytmoqchimanki, ... резюмируя, хочу сказать, что...; ◆ xulosa shuki, ... вывод таков, ...; одним словом, короче говоря;
2 следствие;
3 = xullas 3.