xutba

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xut-ba

Etimologiyasi

a. k. U-ch — vaʼz, nutq; pand-nasihat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 din. Juma va hayit kunlarida imom xatibning sunnatdan keyingi (farz-dan oldingi) vaʼzxonligi; diniy pand-nasihat. ◆ Namozdan keyin semiz va takabbur Boʻrixon hazrat eshon minbarga chiqib, xutba boshladi. M. Muhammadjonov, „Turmush uri-nishlari“ . ◆ Oʻrta asrlarda xutbaning muhim siyosiy ahamiyati boʻlgan. "OʻzME" .

Nomiga xutba oʻqitmoq yoki nomini xutbaga qushib oʻqitmoq tar. Taxtga chiqqan hukmdor-ning nomini namozdan keyingi duoda til-ga olib, uning haqiqiy hukmdor ekanligi-ni tan olmoq. ◆ Bir kupi Abu Ubayd Qobusning oʻgʻli Manuchehr Mahmud nomiga xutba oʻqitib, rasman uning hokimlar qatoriga oʻtgani toʻgʻrisida xabar olib keldi. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .

2 Nikohlash vaqtida oʻqiladigan duo. ◆ Qozi nikohxutbasini oʻqishga kirishdi.. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ -Afandi, shaytonning xotini-ning oti nima? — deb soʻradi imom. -Nikoh kupi siz xutba oʻqigan ekansiz-ku, bilmay-sizmi? "Latifalar" .

Antonimlari

ХУТБА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xutba
рел.
1 хутба (проповедь имама в мечети перед молением по пятницам и праздникам);
2 молитва, читаемая при заключении брака.