yalab-yulqamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ya-lab—yul-qa-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Koʻp yalamoq, koʻp yalab tozalamoq (baʼzi hayvonlar haqida). ◆ Govmish buzogʻini yalab-yulqadi. T. Murod, „Qoʻshiq“ .
2 koʻchma Nihoyatda yaxshilab tozalamoq (xona, hovli, asbob kabilarni). ◆ Nozimaxon.. atrofni chinni-chiroq qilib yalab-yulqash bilan ovora. X. Sultonov, „Onamning yurti“ .
3 Oʻta eʼzoz bilan, aylanib-oʻrgilib, juda eʼtibor bilan qaramoq, shunday mu-nosabatda boʻlmoq. ◆ Kuyovdan yolchigan qayno-na uni yalab-yulqardi. Toʻy-hashamlarga, lozimandalarga olib borardi. S. Ahmad, „Hikoyalar“ . ◆ "Malikam, goʻzalim, jonim", deb yalab-yulqashlaringiz yolgʻon ekan-da.. A. Mu-hidsin, „Chap choʻntak“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЯЛАБ-ЮЛҚАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.