yaramas
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ya-ra-mas
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yaramoq fl. sfdsh. ◆ Boʻynidan boylangan it ovga yaramas. Maqol .
2 Axloq-odob, qoida, tartib meʼyorla-riga toʻgʻri kelmaydigan; boʻlmagʻur. ◆ Kayf taʼsirida shunday yaramas ishlar qilinadi-ki, terining qalinligiga qaramay, titrash-ga toʻgʻri keladi. Gazetadan . ◆ Xoʻsh, tarbiya oʻchogʻida qachongacha bu yaramas holat davom etadi. "Mushtum"
3 Ishi, feʼl-atvori axloq-odob meʼyor-lariga toʻgʻri kelmaydigan; axloqan nobop, buzuq. ◆ Shubhayu bad olish, yaramas kimsalar-ning fitnasi bizni podsho qahriga giriftor qildi. Mirmuhsin, «Meʼmor» . ◆ Hoy, qanaqa yaramas bolasan, tush tomdan. He, axloqsiz! S. Ahmad, «Saylanma» .
4 Shunday xulq, xislatga ega boʻlgan shaxsga nisbatli haqorat uchun qoʻllanadi. ◆ Toʻxta, deyapman senga, yaramas! Hozir mu-shukday derazadan otib yuboraman! S. Siyoyev, «Otliq ayol» . ◆ Koʻzimga koʻrinma, yaramas.. J. Abdullaxonov, «Xonadon» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЯРАМАС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.