yaramas

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ya-ra-mas

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yaramoq fl. sfdsh. ◆ Boʻynidan boylangan it ovga yaramas. Maqol .

2 Axloq-odob, qoida, tartib meʼyorla-riga toʻgʻri kelmaydigan; boʻlmagʻur. ◆ Kayf taʼsirida shunday yaramas ishlar qilinadi-ki, terining qalinligiga qaramay, titrash-ga toʻgʻri keladi. Gazetadan . ◆ Xoʻsh, tarbiya oʻchogʻida qachongacha bu yaramas holat davom etadi. "Mushtum"

3 Ishi, feʼl-atvori axloq-odob meʼyor-lariga toʻgʻri kelmaydigan; axloqan nobop, buzuq. ◆ Shubhayu bad olish, yaramas kimsalar-ning fitnasi bizni podsho qahriga giriftor qildi. Mirmuhsin, «Meʼmor» . ◆ Hoy, qanaqa yaramas bolasan, tush tomdan. He, axloqsiz! S. Ahmad, «Saylanma» .

4 Shunday xulq, xislatga ega boʻlgan shaxsga nisbatli haqorat uchun qoʻllanadi. ◆ Toʻxta, deyapman senga, yaramas! Hozir mu-shukday derazadan otib yuboraman! S. Siyoyev, «Otliq ayol» . ◆ Koʻzimga koʻrinma, yaramas.. J. Abdullaxonov, «Xonadon» .

Antonimlari

ЯРАМАС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yaramas
1 негодный, непригодный, никудышный; ◆ yaramas asbob негодный инструмент; ◆ yaramas ahvol безобразное положение;
2 перен. плохой; негодный, мерзкий, низкий; // негодник; негодяй, мерзавец; ◆ yaramas odam негодный человек; ◆ yaramas qiliqlar дурные, недостойные выходки (поступки).