yeb-ichmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yeb—ich-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yeyiladigan, ichiladigan narsalardan isteʼmol qilmoq. ◆ Hamma yeb-ichish bilan ovora boʻlib, hech kimdan ovoz chiqmay qolgan paytda.. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Qani, taqsir, dasturxonga marhamat qilib, yeb-ichib, gaplashib oʻtiringlar.. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Bir odamga ham roʻzgʻor, qozon-tovoq kerak, butlab olsang boʻlar ekan. Hozir yeb-ichadigan payting. S. Nurov, „Narvoy“ .

2 koʻchma Qattiq dakki (jazo) bermoq, yulib-talamoq. ◆ Biz ikkov, agar qoʻyib ber-sanglar, goʻyo bir-birimizni yeb-ichmakchi edik. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Oʻqishga berilib ketib, vaqtning qanday oʻtib ketganini ham bilmay qolibman. Uydagilar hali meni yeb-ichishadi. F. Nasriddinov, „Koʻngil“ .

Antonimlari

ЕБ-ИЧМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.