yedirmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ye-dir-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Yemoq fl. ort. n. ◆ Ovqat yedirmoq. Yaxshi — qand yedirar, yomon — pand yedirar. Maqol . ■■ ◆ Nigor oyim Mansurga qolgan oshni yedirib qoʻyish bilan, ora-chora gapga ham quloq solganday boʻlar edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
2 Biror narsani boshqa qattiqroq narsaga ishqab tekislamoq, ishqalab siy-qalamoq. ◆ Oshiqni gʻishtga yedirmoq.
3 Suyuqlikni (moy, dori va shu kabilarni) biror narsaga ishqalab singdirmoq.
4 koʻchma Singitib yoʻqotib yubormoq. ◆ Sultonmurod.. doʻstining sheʼrlarida unga avvaldan belgili boʻlgan baʼzi umumiy nuq-sonlarni yedirib ketish uchun koʻproq zavq va ruh bilan oʻqishga tirishdi. Oybek, „Navoiy“ .
5 tex. Bir-biriga ishqalab moslamoq.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЕДИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
yedirmoq
понуд. от emoq
1 скармливать; кормить; ◆ ovqat yedirmoq кормить; ekinlarni molga yedirib qoʻyma! смотри, чтобы скот не потравил посевы;
2 расходовать, тратить (на кого-л.); содержать (кого-л.); ◆ pul yedirmoq вульг. тратить деньги (на кого-л.);
3 стачивать, сглаживать;
4 спец. пропитывать;
5 тех. притирать.