yelim

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ye-lim

Etimologiyasi

f. jJu — yelim, kley

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Daraxt tanasidan silqib chiqib, qotib qolgan yopishqoq shira. ◆ Mastonbibi konvertni oʻrik yelimi bilan yopishtirib, boyagidek qilib qoʻydi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .

2 Ulash, biriktirish uchun ishlatila-digan yopishqoq modda; kley. ◆ Duradgorlik yelimi. Yelim pishirmoq. n ◆ Parcha-parcha xa-ritalarni yelim bilan yamab, koʻk, qizil chi-ziqlar chizib qoʻyilgan joylarini koʻrsatdi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

3 koʻchma Xiralik qilib yopishaveradigan; shilqim. ◆ Bu toifa odamlardan qochib qu-tulmasang, boshqa yoʻl bilan qutulib boʻlar-midi. Yelim-ku, yelim ular. S. Ahmad, „Hikoya-lar“ . ◆ Nodirbek oʻlgudek shilqim, yelim, yopish-qoq yigit ekan. M. Qoriyev, „Oydin kechalar“ .

4 s. t. Baʼzi buyumlarni ishlash, yasash uchun qoʻllanadigan sunʼiy modsa; sellyuloza. ◆ Yelim paqir. m ◆ Lekin Oʻljayev yopiiggan yeri-dan uzib oʻrgangan, yelim qoshiq odam ekan.. "Mushtum" . ◆ Mulozim yigitning yelim patnisda issiq kofe keltirganini ham sezmadi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

ЕЛИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yelim
1 клей; столярный клей;
2 камедь;
3 перен. разг. прилипчивый, надоедливый, неотвязный, назойливый (о человеке).