yetuk

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ye-tuk

Etimologiyasi

YETUK q. yetik
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Jismoniy jihatdan toʻla ri-vojlangan, kamolotga erishgan. ◆ Tirqishdan moʻraladim: Yoʻlchi, ham yetuk bir qiz. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Qirq hadeguncha oʻtibham ketdi, Oʻgʻlingning koʻrsayding yetuk kamolin. Gʻ. Gʻulom .

2 Ilm, hunar, tajriba va b. jihatlardan pishib yetgan, yetarli malakaga ega, barkamol. ◆ Yetuk olim. Yetuk mutaxassis. Yetuk sanʼat-kor. m ◆ Bizda yetuk adabiyot muallimlari borligiga ishonamiz. Gazetadan . ◆ Mukammal koʻrmoqchi boʻldik dunyoni, Yetuk boʻlolmadik oʻzimiz biroq. A. Oripov, „Yillar armoni“ . ◆ Buyuk, yetuk odamlar kamtar, kamsuqum.. boʻlishini bu dono qiz yaxshi bilardi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

3 Talab, meʼyor jihatidan mukammal darajaga ega, yuqori saviyali. ◆ Yetuk badiiy asar. n ◆ Lutfiy gʻazallari asosida yaratilgan musammatlar Navoiy tomonidan Lutfiyning yuksak shoirlik iqtidorining, yetuk badiiy mahoratining soʻzsiz tan olinganligiga ishonchli dalildir. "OʻTA" .

Antonimlari

ЕТУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

yetuk (koʻplik yetuklar)

Tillar

• Islandcha: fullorðinn
• Lotincha: adultus
• Polyakcha: dorosły
• Slovatscha: dospelý

Ruscha _ru

yetuk
1 зрелый, полноценный; достигший совершенства (в чем-л.); yetuk olim зрелый учёный;
2 физически развитый, достигший совершенства; крупный, полный (о ребёнке); ◆ yetuk goʻzallik совершенная красота;
3 перен. исполненный на высоком уровне, основательный, совершенный; ◆ yetuk asar совершенное (зрелое) произведение.