yoʻl-yoʻriq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yoʻl—yoʻ-riq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror ish, tadbirni amalga oshirish tartib-qoidalari majmui. ◆ Kimni kolxozga olish, kimni kolxozdan chiqa-rish kolxozchilarning oʻz ixtiyorida. Buning oʻz yoʻl-yoʻrigʻi bor. Oʻrtoq Samandarov ana shu yoʻl-yoʻriqni buzganlar deydilar, xolos. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . Biz buning yoʻl-yoʻrigʻini sudlardan soʻrab-soʻrab, oʻzimiz ham yarim-yalpi sud bulib qolganmiz. Hamza, Pa-ranji sirlari.

2 Bajarish tartibi, yoʻli haqidagi fikr, ran, koʻrsatma. ◆ Hamma jim boʻldi. Oʻtirganlar vaziri buzruk tomon qarab, undan qandaydir yoʻl-yoʻriq kutdi. J. Shari-pov, „Xorazm“ . ◆ Toʻlqin olimlardan yoʻl-yoʻriq soʻrab, maslahat olib keldi. E. Usmonov, „Yolqin“ .

3 Ish-topshiriq, bajariladigan ishlar haqida koʻrsatma; buyruq. ◆ U kishining yoʻl-yoʻriqlarini bizlar hech qanday gap-soʻzsiz bajo keltiramiz. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Ichkari-da ochiq derazalardan kayvoni xotinlarning baqirib-chaqirib yoʻl-yoʻriq bergani eshiti-ladi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

ЙЎЛ-ЙЎРИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yoʻl-yoʻriq
инструкция; указание; руководство; наставление, совет; ◆ yoʻl-yoʻriq koʻrsatmoq (или bermoq) дать указание, дать совет; учить уму-разуму; ◆ ishning yoʻl-yoʻriqlarini bilib olmoq изучить порядок дела.