yoʻldosh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yoʻl-dosh

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yoʻlda, safarda birga boʻlgan kishi; hamroh. ◆ Yomonga bosh boʻlguncha, yax-shiga yoʻldosh boʻl. Maqol . ■■ ◆ Sen ketarsan yoʻlda yoʻldoshing bilan, Men qolarman uyda koʻz yoshim bilan. "Oq olma, „qizil olma"“ .

2 koʻchma Birga boʻluvchi shaxe yoki narsa. Ammo Jamilev va uning yuldoshlari ista-yotganidek ablahlar bilan halol kishilarni aralashtirib yuborish uchun hech kimga yoʻl qoʻyilmaydi. Gazetadan. ◆ Gʻam ila gʻussa boʻlib-dir yoʻldoshim xon dastidan. U. Ismoilov, „Saylanma“ .

3 astr. Biror planeta yoki yulduz atro-fida harakat qiluvchi osmon jismi. ◆ Oy — Yerning yoʻldoshi. Yerning sunʼiy yoʻldoshi.

4 anat. Homiladorlik paytida homila-ni ona tanasi bilan bogʻlab turadigan, bola tugʻilgach, undan keyin tushadigan, homila pardalari va kindik tizimchasidan iborat tuzilma. ◆ Agar uning yonida yoʻrgakda yotgan cha-qaloq boʻlmaganida, juvon koʻzi yorigan odam-ga oʻxshamas, qorni boyagiday edi. Bu — yoʻldosh-ning shisha boshlaganidan dalolat. S. Anor-boyev, „Mexr“ .

5 Yoʻldosh (erkaklar ismi).

Umr yoʻldoshi Birga turmush kurgan ikki kishidan har biri (bir-biriga nisbatan). ◆ Salomat boʻlishingizni tilab qoluvchi: boʻla-jak umr yoʻldoshingiz Eʼtiborxon. R. Rahmo-nov, „Baxt bilan uchrashuv“ .

Antonimlari

ЙЎЛДОШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yoʻldosh
1 спутник, попутчик; ◆ oʻziga yoʻldosh topmoq найти себе попутчика; ◆ avval yoʻldosh, keyin yoʻl посл. сначала попутчик, потом дорога;
2 астр. спутник; ◆ Yerning ikkinchi sunʼiy yoʻldoshi второй искусственный спутник Земли;
3 анат. послед, плацента, детское место;
4 Юлдаш (имя собств. мужское); ◆ 

• umr yoʻldoshi спутник жизни (муж или жена).