yoʻqotish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yoʻ-qo-tish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yoʻqotmoq fl. har. n. ◆ Yov-voyi oʻtlarni yoʻqotish. Imkoniyatni yoʻqo-tish. n ◆ Ulamolarimizda ham ayb koʻp, bidʼ-at ishlarni yoʻqotish oʻrniga, ularni himoya qiladilar. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Ish-dagi kamchilik va nuqsonlarni aniqlash hamda yoʻqotish.. Gazetadan .
2 Tegishli va muhim (zarur) narsa yoki kimsasidan ayrilish. ◆ Yaxshi odam qishloqdan ketsa, katta yoʻqotish hisoblanadi. Gazetadan . Saodat.. bu — ◆ boshlanishi ekanligini, bundan-da ogʻirroq.. yoʻqotishlar yuz berishi-ni hali bilmasdi. "Yoshlik" . ◆ Bu judoliklar, yoʻqotishlar Xolmatjon qalbida hech oʻchmas dogʻ, armonu afsus boʻlib qoldi. S. Ahmad, „Ufq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЙЎҚОТИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
yoʻqotish
1 и. д. от yoʻqotmoq;
2 утрата, потеря; утеря; ◆ katta yoʻqotish большая потеря;◆ mehnat qobiliyatini yoʻqotish утрата трудоспособности;
3 ликвидация, уничтожение; ◆ ekspluatatsiyani yoʻqotish уничтожение эксплуатации.