yom
[tahrirlash]
yom I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yom
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[moʻgʻ.-turkiy — choparlar oti va
shunday otlar almashtiriladigan joy] tar. Choparlar, yoʻlovchilar qoʻnadigan va ot al-mashtiradigan joy; bekat.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
yom II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yom
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. fL. - kosa; qadah
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Katta, ul-kan xum. ◆ -Oshpazning oʻchogʻida, koʻnchining yomi-da, nonvoyning tomida sigʻinib yurgan kal-takzada bir it edim, sigʻinish jonimga tek-kan edi, —deydi Berdiboy. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.