yonboshlamoq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yon-bosh-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bir yonbosh bilan tirsakka tayanib yotmoq. ◆ Yormat boshini koʻtar-di, bir qoʻlini yerga tirab yonboshladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Kumush Otabek yaqi-niga surildi va tirsaklari bshshn uning tiz-zasiga yonboshlab, erkalandi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
2 Yon tarafga ogʻmoq; egilmoq, qiyshay-moq. ◆ Devor yonboshladi. m ◆ Mashina joii-dan siljishi hamon, gʻarbga xiyol yonboshlab turgan anorlar nosqovoqqa oʻxshash gulla-rini baland koʻtarib, goʻyo uning orqasidan yugurayotgandek tuyuldi. I. Rahim, „Chin mu-habbat“ .
3 poet. Bota boshlamoq (quyosh, oy haqida). ◆ Oy gʻarbga tomon yonboshladi. J. Sharipov, „Saodat“ . ◆ Mutal rayondan chiqqanda, quyosh gʻarb-ga yonboshlagandi. O. Yoqubov, „Larza“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁНБОШЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.