yoniq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]yo-niq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Shuʼla, nur sochib turgan. ◆ Yoniq gulxan. Yoniq chiroq. hi ◆ Yoniq sham yonida yana ortiqcha ikki sham turardi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
2 koʻchma Chaqnab turgan. ◆ Kelin javob ber-maydi. Uning koʻzlari yonadi. Lekin shu yoniq koʻzlarida hamma javob ayon. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .
3 koʻchma Joʻshqin, his-hayajonli; otashin. ◆ Qiyinchilik bilan erishilgan bu nodir fur-satda yoniq orzularini, shoʻx ehtiroslarini alangalatishga qizda kuchli intiluv borli-gini ravshan koʻrdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Bu xayollar tezda yigitlikning kuchli intilishlari bilan qoʻshilib, yoniq orzu-havas-ga aylandi. H. Nazir, „Oʻtlar tutashganda“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЁНИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.