yor
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]yor
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]f. jL — doʻst
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Dilga yaqin kishi; Xamdam, doʻst, muhib; yordamchi. ◆ Ziyofatga oʻrtoqlar, yor va birodarlar kelishdi. m ◆ Os-timizda oʻynar otlar, Har kim oʻz koʻnglini shodlar, Doʻstu yor, yaxshi ulfatlar, Nukta-donlar, xush qol endi. "Erali va Sherali" . ◆ ..nihoyat, zafar ularga [massagetlarga] yor boʻlib, dushmanni orqaga sura boshlashdi. M. Osim . Ajdodlarimiz qissasi. ◆ Arvohlar yor, pirlar madadkor boʻlib, ovimiz baroridan kel-sin. Hamza .
2 Sevgili, maʼshuq, maʼshuqa. ◆ Vafodor yor. m ◆ Yor, muncha zor etding meni? S. Abdulla, „Tohir va Zuhra“ . ◆ Men keltirgan atlasni Yorim solmas sandiqqa. "Qoʻshikdar" .
- Boʻyni yor bermaydi Biror ishni baja-rishga gʻururi yoʻl qoʻymaydi, istamaydi. ◆ Ergash uni, mehnatga boʻyning yor bermasa, hozi-roq boʻshatib qoʻyaman, deb qattiq ogohlan-tirdi w:, „A“ . Muxtor, Opa-singillar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЁР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.