yoriq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yo-riq

Etimologiyasi

YORIQ ’yorilgan’, ’darz ketgan’. Bozorda yo r i h qovunlarni yarim bahosiga sotib yuborishadi. Bu si — fat qadimgi turkiy tilda ’ajrat-’ maʼnosini anglatgan ya:r- feʼlining yar- shaklidan -(u)q qoʻshimchasi bilan yasalgan (ПДП, 385: yar-uq; Devon, III, 22), keyinchalik u unlisi ï unlisiga (ЭСТЯ, IV, 136), oʻzbek tilida a un — lisi â unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: yar- + uq = yaruq > yarïq > yâriq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 yeft. Yorilgan, darz ketgan. ◆ Yoriq qovun.

2 ot Darz ketgan, yorilgan joy; tirqish, oraliq. ◆ Devor yorigʻi. shsh Qozonga yopilgan tu-voqning yoriqlaridan bugʻ koʻtariladi. S. Anor-boyev, „Oqsoy“ . ◆ Yerning yoriqlaridan vashillab gaz chiqib, yonib yotibdi. P. Qodirov, „Erk“ .

Antonimlari

ЁРИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

yoriq (koʻplik yoriqlar)

Tillar

• Turkcha: patlak

Ruscha _ru

yoriq
трещина; щель, расщелина; // лопнувший, растрескавшийся; ◆ devorning yoriqlarini tuzatmoq заделать трещины в стене; ◆ yoriq stakan лопнувший стакан; ◆ yoriq lagan треснувшее блюдо.