yovvosh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yov-vosh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
YOVVOSH q. yuvosh
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Yuvosh; ohista, itoatkoro-na. ◆ Aybi nimadaligini anglamagan ot jo-nivor, chiroyli sariq boshini yovvoshgina choʻ-zib, chol ketidan ergashdi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .
- Yovvosh tortmoq Tinch, osuda, sabr-to-qatli, halim boʻlmoq. ◆ Kumush oʻz xatida yoz-gandek, darhaqiqat, Zaynab shu keyingi kun-larda yovvosh tortgan. A. Qodiriy, „Oʻtgan kun-lar“ . Qoʻydek yovvosh Birovga xalaqit ber-maydigan, tabiatan beozor. Baʼzilar [Ori-povni] ◆ qoʻydek yovvosh, birovning haqiga xiyo-nat qilmaydi, debmaqtab qoʻyishadi. X. Toʻx-taboyev, „Felyetondan keyin“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁВВОШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.