yulishmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yu-lish-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yulmoq fl. birg. n. ◆ Bo-lalar yovvoyi oʻtlarni yulishdi.
2 Bir-biri bilan urishmoq, bir-biri-ni yulmoq, yumdalamoq (ayollar haqida). ◆ Ikki kundosh uyni xoli topib, tagʻin yulish-manglar. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. ◆ Bu gap-ni gʻar ham koʻtara olmas, tikka yulishar edi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЮЛИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
yulishmoq
взаимн. и совм. от yulmoq
1 выщипывать, выдёргивать; ◆ oʻt yulishmoq выщипывать, рвать траву (совместно с кем-л.); ◆ soch yulishmoq вцепиться друг другу в волосы;
2 драться, царапаться.