yumshatmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]yum-shat-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]1 Yumshamoq fl. ort. n. ◆ Terini yumshatmoq. n ◆ Bahor nafasi hamma yoqni yumshatib, allanechuk boʻshashtirib qoʻy-gan. P. Qodirov, Uch iddiz. Gʻofir:
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]◆ Axir, bu koʻzlardan oqqan jigar qonlari, beva-be-chora, yetim-yesirlarning ohu zorlari koʻng-lingizni yumshatmaydimi? Hamza, Boy ila xizmatchi.
2 q.x. Chopish, haydash yoʻli bilan tup-roqni yumshoq, gʻovak holga keltirmoq. ◆ Oʻzim-ga ajratilgan yerni ham yumshatib, ham ekib oldim. R. Azizxoʻjayev, Yashil chayla. ◆ Ishlading, yumshatding yombi tuproqni, Oʻzini koʻrsatdi shu asl pardoz. Gʻayratiy.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЮМШАТМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
yumshatmoq
понуд. от yumshamoq
1 смягчать, размягчать; ◆ terini yumshatmoq размягчать кожу; ◆ koʻnglini yumshatmoq перен. смягчить (чье-л.) сердце;
2 разрыхлять, рыхлить; взлущать с.-х.; ◆ yerni yumshatmoq разрыхлять почву.