yumushchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yu-mush-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. Biror ish bilan shu-gʻullanuvchi, biror vazifani bajaruvchi; ishchi, xizmatchi. ◆ Har yoqda pitirlab yurgan yuzlarcha yumushchilar, navkarlar uni jilla koʻzga tashlatmas edi. Oybek, Navoiy.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЮМУШЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.