yurakli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yu-rak-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yuragida oʻti bor; qoʻrqmas, jasur. ◆ Yurakli yigit. v ◆ Zebixon opangiz sizni juda maqtadi. Yurakli qiz ekan, dedi. S. Zunnunova, Gulxan. ◆ Amirbek.. eyeli, himmapsh, yurakli edi.. "Yusuf va Ahmad".
2 Oʻzi bogʻlanib kelgan soʻz bildirgan (shunday belgili) yurakka egalikni bil-diradi. ◆ Yoʻlchi shu topda bu goʻzal, toza yurakli, jasur, vafodor qizning oyoqlariga bosh qoʻyishga tayyor. Oybek, Tanlangan asarlar. ◆ Aliyu arslon yurakli Otabek ham bad-baxtni shundogʻ yanchib tashladiki, bu juda oz kishilar qoʻlidan keladigan ishdir. A. K,o-diriy, Oʻtgan kunlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЮРАКЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.