sof

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sof

Etimologiyasi

a. -toza, shaffof, tiniq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Begʻubor, toza, musaffo. ◆ Sof havo. Sof suv. n ◆ Sof, yashil tabiat yuraklarga kuch ba-gʻishladi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Sof osmonda maʼsum boqqan, Toʻlin oydir yoʻldoshim. Boychechak . ◆ Ufqlarga otash qalab, Tong ota-di sof, nafis. E. Vohidov .

2 Boshqa narsa aralashmagan; asil, toza. ◆ Sof oltin. Sof holda uchramaydigan kimyoviy elementlar. n ◆ Bir gramm sof radiy olish uchun bir necha tonna uran rudasini qayta ishlashga toʻgʻri keladi. "Fan va turmush" .

3 Oʻzga unsurlardan xoli; toza. ◆ U [rus juvon] ayvonga qarab kelayotgan kishini tanib: -E, Gʻulomjon, keling! — dedi sof oʻzbek tilida. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

4 koʻchma Dogʻ tushmagan, har qanday ayb, gunoh, nuqsondan xoli; toza, pokiza, ha-lol. ◆ Sof vijdon. Sof muhabbat. sht Na-zarimda, shu oʻy uning sodda, sof yuragiga shunday azob bermoqdaki, bu azob oldida ustida qanot yozib turgan oʻlim ham pisand emasdek tuyular edi. A. Muxtor, „Asarlar“ . ◆ Gulnor.. sof nomusiga otilgan qorani bu-tunlay yuvib tashlashga jazm qildi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Bu bozor ahliga, bu yerdagi sofu nosof ikir-chikir bandalarga mening nima daxlim bor?.. A. Muxtor, „Asarlar“ .

Sof foyda Chiqim, xarajat va sh. k. chiqarib yuborilgandan keyin qolgan pul, daromad.

Antonimlari

СОФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sof
1 чистый (незагрязнённый); ◆ sof suv чистая вода; ◆ sof havo чистый (прозрачный) воздух;
2 чистый (без примеси); ◆ sof oltin чистое золото; ◆ sof holda в чистом виде;
3 перен. чистый, кристально чистый, безгрешный; безупречный; честный; ◆ sof vijdon чистая совесть.