zaifona
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
za-i-fo-na
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. Xotin-qizlarga moʻljal-langan, ayollarbop. ◆ Nosir bechora oʻn yil xiz-matini qilib, arang zaifona etikcha tika-digan boʻlib chiqdi. Gazetadan . ◆ Kafshning biri zaifona, biri mardona, birining poshnasi butunlay yoʻq, biriniki yarimta. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
- Zaifona ovoz (yoki tovush) Past, kuchsiz ovoz. ◆ Kamol qozi xarsang bilan koʻtarilgan supaga chiqib, qaltiroq, zaifona ovoz bilan qichqirdi. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Avval zaifona tovushda oʻzi oʻqidi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗАИФОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
zaifona