zaifona
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]za-i-fo-na
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]esk. Xotin-qizlarga moʻljal-langan, ayollarbop. ◆ Nosir bechora oʻn yil xiz-matini qilib, arang zaifona etikcha tika-digan boʻlib chiqdi. Gazetadan . ◆ Kafshning biri zaifona, biri mardona, birining poshnasi butunlay yoʻq, biriniki yarimta. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
- Zaifona ovoz (yoki tovush) Past, kuchsiz ovoz. ◆ Kamol qozi xarsang bilan koʻtarilgan supaga chiqib, qaltiroq, zaifona ovoz bilan qichqirdi. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Avval zaifona tovushda oʻzi oʻqidi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЗАИФОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Sifat
[tahrirlash]zaifona