zakot
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]za-kot
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. – poklik, poklanish; sadaqa;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1. din. Shariatga muvofiq, puldor, badavlat musulmonning oʻziga qarashli mol-mulki va daromadining qirqdan bir ulushi miqdorida (roʻza vaqtida) beva-bechoralarga, kambagʻal-qashshoqlarga beradigan xayr-sadaqasi. ◆ Mana, Fargʻonaning eng aziz, eng badavlat, eng xalqparvar odami — Sodiqjon boyvachcha yaqinda butun Qoʻqon xalqiga zakot berdilar. K. Yashin, „Hamza.“
2. tar. Oʻrta Osiyo xonliklarida: chorva va mol-mulkning qirqdan bir ulushi miqdorida har yili xazina foydasiga olingan soliq. ◆ Soliqlarning uchinchi turi – zakot, mol-mulkdan olinadigan davlat soligʻi edi. F. Ozodayev, „Toshkent tarixidan ocherklar.“ ◆ ..dehqonlar.. kosiblar hamisha amirning xiroj, zakot singari soliqlarining jabrini tortar.. xonavayron boʻlardi. Gazetadan.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЗАКОТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]- Osetincha: битир