zamzama

Oʻzbekcha (uz)

zamzama I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zam-za-ma

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. gʻoʻldirash,

gʻoʻngʻillash; f. o>y-oj — past ovozda kuy-lash] 1 Ashulaning soʻzsiz ijro etilishi.

2 Sekin, past ovoz bilan kuylangan qoʻshiq; xirgoyi.

Zamzama qilmoq Past ovozda kuylamoq, xirgoyi qilmoq. ◆ Shahzodaxon ana shunday iztirob toʻla oʻylariga chek qoʻyib, beixtiyor suratda "Sayding qoʻyaber"ni zamzama qilib, kundoshlari yoniga kirib ketdi. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Zebo pari., yengil xalq qoʻshiqlarini zamzama qilar edi. S. Abdulla, „Mavlono Muqimiy“ .

3 koʻchma Imo-ishora, shama; gʻoʻngʻillab gapirish. Uning [boyvachchaning] ◆ zamzamasiga sarkor bilan Eminjon tushunmasdi. H. Nuʼ-mon va A . Shorahmedov, Ota.

zamzama II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zam-za-ma

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Dabdaba, tantana. ◆ Ular-ning toʻylarida rosa zamzama boʻluvdi.

Antonimlari

ЗАМЗАМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zamzama
1 муз. прелюдия, вступление;
2 негромкое пение, пение вполголоса; ◆ zamzama qilmoq 1) негромко петь, напевать вполголоса (см. также xirgoyi); 2) перен. закидывать удочку; намекать.