zingʻillamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]zin-gʻil-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Juda tez yurmoq, zipillamoq, gʻizillamoq. ◆ Foytunchi irgʻib tushib, Kaltaminor tomon zingʻillab ketdi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Uzingʻillaganicha navbat-chi ayol oʻtiradigan tomonga ketdi. L. Toji-yeva, „Mehrim sizga, odamlar“ . Kenja zin-gʻillaganicha uyga chopib ketdi. N. Fozilov, Oqim.
2 Gʻuvillagan tovush chiqarmoq, vizil-lamoq. ◆ Qulogʻim zingʻillab ketdi. m ◆ Tepada zingʻillab uchgan snaryadlar, minalarning bad sadosi, olov va tutun aralash yer uyumlari.. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Dekin atrofda su-kunat, quloqlarni zingʻillatuvchi sukunat hukmron. S. Nurov, „Narvoy“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЗИНҒИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.