zingʻillamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
zin-gʻil-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Juda tez yurmoq, zipillamoq, gʻizillamoq. ◆ Foytunchi irgʻib tushib, Kaltaminor tomon zingʻillab ketdi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Uzingʻillaganicha navbat-chi ayol oʻtiradigan tomonga ketdi. L. Toji-yeva, „Mehrim sizga, odamlar“ . Kenja zin-gʻillaganicha uyga chopib ketdi. N. Fozilov, Oqim.
2 Gʻuvillagan tovush chiqarmoq, vizil-lamoq. ◆ Qulogʻim zingʻillab ketdi. m ◆ Tepada zingʻillab uchgan snaryadlar, minalarning bad sadosi, olov va tutun aralash yer uyumlari.. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Dekin atrofda su-kunat, quloqlarni zingʻillatuvchi sukunat hukmron. S. Nurov, „Narvoy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗИНҒИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.