ziyoda
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
zi-yo-da
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
| a. oaCj — koʻpayish; qoʻshilish, qoʻshimcha
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 q. ziyod 1. ◆ Alamli dardlari boʻlar ziyoda, Jafo koʻrar yoʻlda poyi-piyoda. "Oysu-luv" . ◆ Boʻlurmi zulm bundan ham ziyoda ? S . Abdulla, Tohir va Zuhra.
2 koʻchma Aʼlo, yaxshi. ◆ Anash xalfa. Tabi-at uni barkamol etib yaratmish: husnu ma-lohatiyu aqlu zakovati bir-biridan ziyoda. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Aytish qiyin, doʻstim, dafʼ-atan: Shirinlikda nima ziyoda? Goʻdak uchun ona koʻksidan Shirin narsa yoʻqdir dunyoda. E. Vohidov, „Muhabbat“ .
3 Ziyoda (xotin-qizlar ismi).
- Davlatingiz ziyoda boʻlsin Boy boʻling,
badavlat boʻling. ◆ Iloho, begunoh goʻdaklarning duoyi xayri ila umrlari uzun, davlatlari ziyoda boʻlgay. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗИЁДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.